Krytyka wzorców

Wydaje się, że jeszcze tylko leniwi nie pofatygowali się skrytykować wzorce projektowe. Poznajmy najczęściej wysuwane argumenty przeciw wzorcom.

Prowizorki dla kiepskiego języka programowania Ten punkt widzenia pierwszy raz wyraził Paul Graham w eseju Revenge of the Nerds. Szerszy opis można znaleźć na Wiki

Na ogół popyt na wzorce pojawia się gdy ktoś wybierze język programowania lub technologię której brakuje wymaganego poziomu abstrakcji. W tym przypadku, wzorce stały się prowizoryczną dobudówką dającą językowi potrzebne super-możliwości.

Przykładowo, wzorzec Strategia można zaimplementować pojedynczą anonimową funkcją (funkcją lambda) w większości nowoczesnych językach programowania.

Nieudolne rozwiązania

Wzorce usiłują usystematyzować podejścia już szeroko rozpowszechnione. Takie ujednolicenie jest przez wielu traktowane jako dogmat i implementują oni wzorce kropka w kropkę, bez dostosowywania ich do kontekstu projektu.

Nieuzasadnione zastosowanie

Jeśli masz do dyspozycji tylko młotek, to wszystko wygląda jak gwóźdź.

Jest to problem trapiący wielu młodszych stażem twórców oprogramowania, którzy dopiero co zapoznali się ze wzorcami. Starają się oni zastosować je gdzie tylko się da, nawet tam, gdzie w zupełności wystarczyłby prostszy kod.