Przykłady użycia: Wzorzec Polecenie jest dość powszechny w kodzie napisanym w Ruby jako alternatywa dla wywołania zwrotnego (ang. callback) zakładającego przypisanie akcji elementom interfejsu użytkownika. Jest stosowany także w celu kolejkowania zadań, śledzenia historii wykonanych działań, itp.
Identyfikacja: Jeśli widzisz zestaw powiązanych klas odpowiadających konkretnym czynnościom (jak “Kopiuj”, “Wytnij”, “Wyślij”, “Drukuj”, itd.) — może to oznaczać użycie wzorca Polecenie. Takie klasy powinny implementować ten sam interfejs/klasę abstrakcyjną. Polecenia mogą samodzielnie implementować poszczególne czynności lub delegować zadania osobnym obiektom — zwanym odbiorcami. Ostatnim elementem układanki jest znalezienie obiektu wywołującego — będzie to klasa przyjmująca obiekty-polecenia w charakterze parametrów swoich metod lub konstruktora.
Przykład koncepcyjny
Poniższy przykład ilustruje strukturę wzorca Polecenie ze szczególnym naciskiem na następujące kwestie:
Z jakich składa się klas?
Jakie role pełnią te klasy?
W jaki sposób elementy wzorca są ze sobą powiązane?