Pełnomocnik w języku C#

Pełnomocnik to strukturalny wzorzec projektowy według którego obiekt-usługodawca używany przez klienta jest zastępowany przez obiekt zastępczy, zwany pełnomocnikiem. Pełnomocnik przechwytuje żądania od klienta, wykonuje jakąś pracę (kontrola dostępu, zarządzanie pamięcią podręczną, itp.) a następnie przekazuje żądanie usługodawcy.

Obiekt będący pełnomocnikiem ma ten sam interfejs co usługodawca, co czyni go wymienialnym z obiektem usługodawcy dotychczas przekazywanym klientowi.

Dowiedz się więcej o Pełnomocnik

Złożoność:

Popularność:

Przykłady użycia: Pełnomocnik nie jest częstym gościem w aplikacjach napisanych w C#, ale w niektórych wyjątkowych sytuacjach bardzo się przydaje. Jest niezastąpiony wszędzie tam, gdzie trzeba dodać jakąś funkcjonalność obiektowi istniejącej klasy bez zmiany kodu klienta.

Identyfikacja: Pełnomocnicy delegują całą faktyczną pracę innemu obiektowi. Każda metoda pełnomocnika powinna odnosić się do obiektu-usługodawcy, chyba, że pełnomocnik jest klasą pochodną usługi.

Przykład koncepcyjny

Poniższy przykład ilustruje strukturę wzorca Pełnomocnik ze szczególnym naciskiem na następujące kwestie:

Z jakich składa się klas?
Jakie role pełnią te klasy?
W jaki sposób elementy wzorca są ze sobą powiązane?

Program.cs: Przykład koncepcyjny

using System;

namespace RefactoringGuru.DesignPatterns.Proxy.Conceptual
{
    // The Subject interface declares common operations for both RealSubject and
    // the Proxy. As long as the client works with RealSubject using this
    // interface, you'll be able to pass it a proxy instead of a real subject.
    public interface ISubject
    {
        void Request();
    }
    
    // The RealSubject contains some core business logic. Usually, RealSubjects
    // are capable of doing some useful work which may also be very slow or
    // sensitive - e.g. correcting input data. A Proxy can solve these issues
    // without any changes to the RealSubject's code.
    class RealSubject : ISubject
    {
        public void Request()
        {
            Console.WriteLine("RealSubject: Handling Request.");
        }
    }
    
    // The Proxy has an interface identical to the RealSubject.
    class Proxy : ISubject
    {
        private RealSubject _realSubject;
        
        public Proxy(RealSubject realSubject)
        {
            this._realSubject = realSubject;
        }
        
        // The most common applications of the Proxy pattern are lazy loading,
        // caching, controlling the access, logging, etc. A Proxy can perform
        // one of these things and then, depending on the result, pass the
        // execution to the same method in a linked RealSubject object.
        public void Request()
        {
            if (this.CheckAccess())
            {
                this._realSubject.Request();

                this.LogAccess();
            }
        }
		
        public bool CheckAccess()
        {
            // Some real checks should go here.
            Console.WriteLine("Proxy: Checking access prior to firing a real request.");

            return true;
        }
		
        public void LogAccess()
        {
            Console.WriteLine("Proxy: Logging the time of request.");
        }
    }
    
    public class Client
    {
        // The client code is supposed to work with all objects (both subjects
        // and proxies) via the Subject interface in order to support both real
        // subjects and proxies. In real life, however, clients mostly work with
        // their real subjects directly. In this case, to implement the pattern
        // more easily, you can extend your proxy from the real subject's class.
        public void ClientCode(ISubject subject)
        {
            // ...
            
            subject.Request();
            
            // ...
        }
    }
    
    class Program
    {
        static void Main(string[] args)
        {
            Client client = new Client();
            
            Console.WriteLine("Client: Executing the client code with a real subject:");
            RealSubject realSubject = new RealSubject();
            client.ClientCode(realSubject);

            Console.WriteLine();

            Console.WriteLine("Client: Executing the same client code with a proxy:");
            Proxy proxy = new Proxy(realSubject);
            client.ClientCode(proxy);
        }
    }
}

Output.txt: Wynik działania

Client: Executing the client code with a real subject:
RealSubject: Handling Request.

Client: Executing the same client code with a proxy:
Proxy: Checking access prior to firing a real request.
RealSubject: Handling Request.
Proxy: Logging the time of request.

Pełnomocnik w języku C#

Przykład koncepcyjny

Program.cs: Przykład koncepcyjny

Output.txt: Wynik działania

Pełnomocnik w innych językach